Auckland, the whole story

Lieve vrienden,

We zijn een week in Auckland geweest.
De tijd gaat te snel en er is veel te veel te zien en te doen voor 1 week (waarvan 3 dagen in de gym). Woensdag zijn we de hele dag in de gym geweest, zie daarvoor mijn andere verslag. Op donderdag nemen we de hop-on hop-of bus om de stad te verkennen. Er zijn 14 bezienswaardigheden waar je uit kunt stappen. Wij kiezen voor het Auckland Museum, waar ik ook naar binnen ga. De Maori performance is mooi, ik zal proberen een stukje van de Haka die ik gefilmd heb toe te voegen. In dit museum is zoveel te zien dat je er een dag kunt doorbrengen. Wij gaan verder en besluiten in het grote shoppingcenter te lunchen. Omdat het winterseizoen is begonnen rijden de bussen maar 1 keer per uur, waardoor je niet te vaak uit kunt stappen.
Als we met de laatste bus weer terug in het centrum zijn, lopen we nog over de geheel gerenoveerde werf, waar op de kop een fantastisch Hilton-hotel ligt. Onderlangs verschillende restaurants en cafeetjes. We besluiten wat te drinken en te genieten van het komen en gaan van alle (veer-) boten.

Op vrijdag gaat Yvonne naar de gym om zoveel mogelijk lessen te volgen. Ik wil op deze zonnige dag meer van de omgeving zien en ga met een Tour mee die mij brengt naar het westen van Auckland. We zullen de hele middag doorbrengen in de krater van een Vulkaan. Deze is zo groot, dat de andere bergketen 80 km in de zee ligt. Door de afslijting van het water ontstaat zwart zand, wat te zien is op het strand. Het is mooi om te zien hoe de rotsen begroeid zijn met planten en bomen, er is geen leem- of zandgrond aanwezig. Het Arataki Visitors Centre bied een eindeloos uitzicht en in Karekare bekijken we een prachtige waterval.
Onze chauffeur en guide, Wayne, weet heel veel te vertellen over de omgeving, de geschiedenis, de flora en fauna en kletst aan een stuk door. In de 5 uur dat de rondrit duurde heeft hij zeker 6 uur verteld!!
'sAvonds gaan we samen op zoek naar een gezellig plek voor een drankje en vinden dat in het theatercafé. Er zijn 3 zalen met deze avond 3 voorstellingen per zaal. Het is een komen en gaan van de meest exotische types mensen, leuk.

Zaterdagavond is de filming van de CXWORX in de avond. Omdat je een pas voor de hele dag krijgt, gaan we daar gebruik van maken. Yvonne gaat al eerder om de Grit mee te doen. We kijken bij de BodyJam, gegeven door Gandalf himself, maar liefst 133 deelnemers. Dit is echt zo'n waanzin om mee te maken. Het is een doodgewone zaterdag-les, niks speciaals, en dan zoveel deelnemers. Dat wil ik ook wel eens meemaken met mijn zaterdag-pump. In de andere zaal is de BodyAttack bezig en ook hier zijn zeker 150 deelnemers! Waar komen al die mensen vandaan?
Wij volgen de BodyVive, gegeven door het LMI-team, zonder Susan. Want zij moet 'savonds fit zijn bij de filming van de CXWORX. Ze oefenen de les voordat maandag de filming is. Ik kan alleen maar zeggen: het is weer een super-les! Na een lunch gaan we even naar de hotelkamer, zodat we om 7 uur weer present kunnen zijn.
De gym is dan al dicht, dus moeten we via een achteringang naar studio 1. Er zijn veel minder deelnemers, hiervoor moest je je inschrijven en er waren maar 40 plaatsen. Het team bestaat uit Susan, Dan, Correy en Justin. Alles gaat heel relaxt, ze praten met deelnemers en nemen de verplaatsingen tussen de oefeningen door. Ook dit was weer een super ervaring.

Zondag is de laatste gelegenheid dat we een uitstapje kunnen maken. We besluiten naar Waiheke Island te gaan voor een winetour. Bij de eerste wijngaard worden we ontvangen door Adam, een 25-jarige jongen uit Tsjechië. Hij laat ons wijn proeven, vertelt over de wijngaard en tussendoor laat hij ons weten dat we de wijn kunnen kopen. Dan krijgen we een heerlijke lunch (kan natuurlijk met een gekocht glas wijn) en dan gaan we naar het tweede adres. Hier maken ze olijfolie die we mogen proeven. Interessant om te zien en te horen hoe het hele proces verloopt.
Het volgende adres is behalve wijngaard ook een bierbrouwerij en dus mogen we ook bier proeven. Deze plaats is een plek waar je een dag kunt besteden. Een speeltuin voor kinderen en volwassenen. Pijl en boog schieten, kleiduiven schieten (met laser) en nog veel meer. Helaas hebben wij geen tijd om te blijven, want we moeten door naar het laatste adres.
En dit is misschien wel de mooiste locatie, wordt vaak gebruikt als trouwlocatie. We lopen helemaal de berg op, het op 1 na hoogste punt van het eiland met een prachtig uitzicht alle kanten op. Ook hier smaakt de wijn weer lekker, maar na zoveel kleine glaasjes smaakt volgens mij elke wijn lekker. De bus rijdt terug naar de ferry, maar voor degene die dat wilt, brengt Horst (de van oorsprong Duitse chauffeur) ons terug naar het dorpje wat 20 minuten lopen van de veerboot ligt. Hier vinden we een terras met prachtig uitzicht op een baai en eten een lekkere pizza. Op de terugweg met de veerboot genieten we nog van een geweldige zonsondergang en opkomst van de maan.

Maandag, de laatste filmingdag. De BodyStep is te vroeg, dus die slaan we over. We zijn ruim op tijd voor de BodyCombat en moeten voor het eerst in de rij staan voordat we de zaal in mogen. Yvonne doet de les helemaal mee, waarvoor respect. Ik kijk en geniet, wat een power, geweldig.
Het BodyCombat team is na de filming meteen verdwenen, tot groot verdriet van de deelnemers die foto's willen maken. Na 10 minuten komen ze toch tevoorschijn, tot groot verdriet van de filmploeg, want die willen verder met de BodyVive. We mogen in de zaal blijven, dus kies ik mijn plaats voor het podium. Ik kan alleen maar zeggen dat het alweer een geweldige les is. We doen eerst de 45-minuten format en nemen dan nog de drie bonusnummers op. Ik vind het heel geruststellend dat ook deze professionals fouten maken. Verschillende keren moeten we een stuk opnieuw doen, wat de sfeer eigenlijk ten goede komt. Als we klaar zijn, vraag ik een foto met het hele team. Ik word op het podium uitgenodigd en Yvonne krijgt alle tijd om voldoende foto's te maken. Overigens zijn er heel veel deelnemers die hiervan ook foto's maken, hahaha. Het hele team is super aardig, er worden grappen gemaakt en ze nemen alle tijd om met iedereen te kletsen. Dan schrikt de Amerikaanse Nathan, want hij moet over een half uur op het vliegveld zijn!
Wij nemen een lunch in het "sportcafé" en besluiten de dag te eindigen met een BodyBalance. En als alle spieren gerekt gestrekt en ontspannen zijn, gaan we naar het hotel voor onze welverdiende douche.
Onze laatste avond in Auckland gaan we eten bij een Mexicaan, we treffen het, want ze hebben HappyHour. En dan hebben we nog één ding te doen: een ijsje bij de ijssalon waar elke keer als we er langs kwamen een rij stond. Ook nu staat er een lange rij geduldig wachtende mensen.
Ik heb al heel wat ijsjes gegeten in mijn leven, maar dit was gewoon kunst genieten. Tijdens het wachten krijgen we al een stukje brownie aangeboden met de excuses dat het zo lang duurt. Als we aan de beurt zijn mogen we kiezen uit 7 verschillende smaken die je eerst mag proeven. Het ijs met onder andere rode bieten is niet vies, maar we kiezen het niet. Dan is de keuze een cup of een (deluxe) scone, die er al uitzien als kunstwerkjes met chocolade legoblokjes op de zijkant. Dan maakt het team er een prachtig ijsje van met toppings die passen bij de smaak of smaken van jouw keuze. Als we buiten het ijsje opeten, krijgen we een glaasje water aangeboden. Ongelooflijk, wat een ervaring.

Dinsdag is onze reisdag terug naar Brisbane én Yvonnes verjaardag. De kinderen zijn heel blij dat ze weer thuis is en hebben de woonkamer versierd.

Geniet van de kleine mooie dingen in het leven
We keep in touch