Fraser Island tweede dag

Lieve vrienden,
Al snel het vervolg van Fraser Island......
Ik heb deze dag geen foto's gemaakt met mijn telefoon, want ik merkte dat de batterij te snel leeg ging. Ik had wel eraan gedacht om mijn mobiele opladers mee te nemen, maar helaas de verkeerde kabel. Gelukkig had de Franse Belg de goede kabel, die ik de eerste avond mocht lenen.
Slapen in een tent (op een redelijk comfortabel matras) met een kledingstuk als kussen en een snurkende Franse dame naast je, is niet bevorderlijk voor de nachtrust. Het ontbijt met pancakes was gepland om 6 uur, want Steve wilt graag voor de grote drukte op de mooie plekjes zijn. Zijn motto voor vandaag: beating the crowd.
Dus om 7 uur rijden we over het strand naar Eli Creek, waar we niet al te lang blijven, maar wel genoeg tijd krijgen om te zwemmen of een natte broek te krijgen.
Dan gaan we op weg naar de Champagne Pools en omdat we niet achter een bus willen rijden, houden we even pauze voor een "pippirace". We graven allemaal een pippischelp op (zie foto) en leggen die weer op het natte zand. Tot onze verbazing graven deze schelpen zich weer in onder het zand.
Als we arriveren bij de Champagne Pools zijn we het er snel over eens dat we hier wat langer willen blijven. Ook weer zo'n helder water dat je tot op de bodem kunt kijken en er zwemmen vissen die ik alleen nog in een aquarium gezien heb. We genieten van zon en water en Steve vindt het helemaal top als er ter ere van Anzac-day een straaljager laag overvliegt. Om ons programma af te krijgen moeten we verder en beklimmen even later Indian Rock, waar we geweldig kunnen uitkijken over de oceaan. In dit gebied is een grote concentratie van haaien, dolfijnen en schildpadden, die wij helaas niet zien. Wel zien we een stingray, dezelfde grote vis die ik bij Byron Bay ook al had gezien.
Op weg naar onze lunchplek stopt Steve op de kampplaats van de backpackers waar een prachtige Aboriginal schildering op een gebouw staat.
De lunch zit in de koelbox op het dak van de auto en bestaat uit een broodje met ham of salami en een appel. En we eten dit nadat we onze volgende swim eerst hebben bekeken: Lake Allom. Het water lijkt rood en de spiegeling is oogverblindend. Rond het meer staan tea trees, die hun sappen/olie in het meer laten stromen, alweer een beauty-behandeling! In het water zwemmen weer honderden spa-visjes en tot onze grote verbazing ook heel veel schildpadden!!! Wauw.
Na het eten gaan we zwemmen in het water dat alleen aan de oppervlakte warm is, waardoor er verrassende temperatuurverschillen ontstaan.
Op de terugweg naar Dilli Village stoppen we nog bij het scheepswrak en voor een wandeling over de Kirrar Sandblow. Alsof je door een woestijn loopt! De diversiteit van dit eiland is bijzonder verrassend.
We zijn op tijd terug op de camping, wat ik prima vind. Ik had waarschijnlijk te weinig gedronken, waardoor ik hoofdpijn heb. Een paracetamol, water en rust doet goed. Omdat de Franse mevrouw de eerste avond last had van de muziek, krijgt zij een andere tent toegewezen. Ik had niet veel zin om mee te verhuizen en heb me, in overleg met Steve, alleen in een andere tent genesteld in de buurt van de keukenunit. Toen ik de Franse Belg vroeg of ik zijn kabel kon lenen, gooide hij de kont tegen de krib en weigerde. Achteraf bleek dat hij zich (totaal uit zijn comfort-zone) niet prettig voelde, maar voor mij was dat een heel vervelend moment, want mijn telefoon (en dus mijn contact met de buitenwereld) was leeg. Het is heel frustrerend om op zo'n moment afhankelijk te moeten zijn van iemand die je niet kent en niet begrijpt.
Deze tweede en laatste avond was het tijd voor het kampvuur en heb ik heel bewust het telefoonverhaal uit mijn hoofd gezet (wat moeilijk was). Met een klein groepje hebben we gezellig muziek geluisterd, elkaar beter leren kennen en genoten van de humor van Steve en het Canadese stel.

Uiteindelijk komt alles goed
We keep in touch