Lone Pine Koala Sanctuary
Door: Jacqueline
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline
21 April 2015 | Australië, Brisbane
Hallo lieve vrienden,
Op FB hebben jullie waarschijnlijk de nieuwe blog al zien aankomen, want vandaag zijn we naar Lone Pine Koala Sanctuary geweest.
Over de maandag kan ik overigens kort zijn: het was slecht weer met veel regen. Wat kun je dan het beste doen? Juist, shoppen in het grootste shoppingcenter in de buurt. A girl gotta do what a girl gotta do.....
Door de regen (en een andere wind) was het vandaag een stuk frisser. Yvonne riep de hele dag: de herfst is nu echt begonnen. Voor mij voelde het al een nét iets te frisse heerlijke lentedag.
In Lone Pine kun je, in tegenstelling tot de Austalian Zoo, heel dicht bij de dieren komen en je mag ze zelfs voeren, aaien en vasthouden. Er zijn van allerlei presentaties die super interessant en leerzaam zijn. We begonnen de dag met een demonstratie schapen drijven met aansluitend een schaapscheerder. Terwijl iedereen na deze demonstratie met het oude schaap en de hond op de foto ging, bedachten de Packbier-girls dat de schaapsherder in z'n stoere jas ook wel wat aandacht mocht krijgen. Hij vond het helemaal leuk.
Toen de berg op waar de kangaroos en walabies gewoon los door de wei huppelen. Ik vond het eerst wat eng om ze te aaien, wist niet hoe ze zouden reageren, maar ze waren hartstikke lief. Ik was onder de indruk van de geweldig krachtige staart waarmee ze zorgen voor evenwicht en waar ze zich mee afzetten. Als een kangaroo het niet eens is met je gedrag zal hij/zij je omduwen, dat is gelukkig (of jammer voor het foto-moment) vandaag niet gebeurd. Uiteindelijk werden we van de berg afgestuurd door de verzorgers van de roofvogels, de presentatie zou zo beginnen en de vogels komen over de berg aanvliegen. Het zou ze afleiden als er mensen lopen of staan. Ook deze show was prachtig en vooral indrukwekkend om te zien.
Na de lunch was ons doel om een Koala vast te houden, dat gebeurt overigens onder prima begeleiding en de Koala's worden heel regelmatig gewisseld. Het is dus niet zo dat hetzelfde beestje achter elkaar door 10 verschillende mensen vastgepakt wordt.
Maar toen zagen we de gelegenheid om een slang vast te houden. Ik heb (grote én kleine) slangen altijd heel eng gevonden, dus dit was mijn kans. Ik kon er eigenlijk ook niet al te lang over nadenken, want Eric (de python) moest weer terug naar zijn verblijf. De verzorger gaf eerst de staart aan en wikkelde als het ware de slang om mijn nek. Toen gaf hij de andere kant aan en kon ik de staart loslaten. Eric zou zichzelf aan mij vasthouden......slik......vreemd gevoel hoe de staart zich om mijn been wikkelde. Wauw, dit was echt te gek. Dat ik dit durfde......en ik zou het zonder twijfel absoluut weer doen.
Daarna waren de koala's aan de beurt. Rustig aansluiten in een niet te lang rij, waar mensen achter ons staan uit Den Haag. Tja, wat is de wereld klein. Ook hierbij weer hele goede instructies van de verzorger. En geen haast, alle tijd om foto's te maken. De koala voelde na de slang heel stijf en zwaar (ik schat 8-10 kilo), wel een zachte vacht, maar lange nagels aan de voorpoten. Deze had vandaag duidelijk nog geen pedicure behandeling gehad.
Het was weer een geslaagde dag. Ik heb dieren gezien, geaaid en vast gehad die ik nog nooit in het echt had gezien. Heel leerzaam en ik hoop deze dieren ook nog in de vrije natuur te kunnen bewonderen (behalve Eric de slang...), want dat is nóg mooier.
Life is a gift, let's enjoy it
We keep in touch
Op FB hebben jullie waarschijnlijk de nieuwe blog al zien aankomen, want vandaag zijn we naar Lone Pine Koala Sanctuary geweest.
Over de maandag kan ik overigens kort zijn: het was slecht weer met veel regen. Wat kun je dan het beste doen? Juist, shoppen in het grootste shoppingcenter in de buurt. A girl gotta do what a girl gotta do.....
Door de regen (en een andere wind) was het vandaag een stuk frisser. Yvonne riep de hele dag: de herfst is nu echt begonnen. Voor mij voelde het al een nét iets te frisse heerlijke lentedag.
In Lone Pine kun je, in tegenstelling tot de Austalian Zoo, heel dicht bij de dieren komen en je mag ze zelfs voeren, aaien en vasthouden. Er zijn van allerlei presentaties die super interessant en leerzaam zijn. We begonnen de dag met een demonstratie schapen drijven met aansluitend een schaapscheerder. Terwijl iedereen na deze demonstratie met het oude schaap en de hond op de foto ging, bedachten de Packbier-girls dat de schaapsherder in z'n stoere jas ook wel wat aandacht mocht krijgen. Hij vond het helemaal leuk.
Toen de berg op waar de kangaroos en walabies gewoon los door de wei huppelen. Ik vond het eerst wat eng om ze te aaien, wist niet hoe ze zouden reageren, maar ze waren hartstikke lief. Ik was onder de indruk van de geweldig krachtige staart waarmee ze zorgen voor evenwicht en waar ze zich mee afzetten. Als een kangaroo het niet eens is met je gedrag zal hij/zij je omduwen, dat is gelukkig (of jammer voor het foto-moment) vandaag niet gebeurd. Uiteindelijk werden we van de berg afgestuurd door de verzorgers van de roofvogels, de presentatie zou zo beginnen en de vogels komen over de berg aanvliegen. Het zou ze afleiden als er mensen lopen of staan. Ook deze show was prachtig en vooral indrukwekkend om te zien.
Na de lunch was ons doel om een Koala vast te houden, dat gebeurt overigens onder prima begeleiding en de Koala's worden heel regelmatig gewisseld. Het is dus niet zo dat hetzelfde beestje achter elkaar door 10 verschillende mensen vastgepakt wordt.
Maar toen zagen we de gelegenheid om een slang vast te houden. Ik heb (grote én kleine) slangen altijd heel eng gevonden, dus dit was mijn kans. Ik kon er eigenlijk ook niet al te lang over nadenken, want Eric (de python) moest weer terug naar zijn verblijf. De verzorger gaf eerst de staart aan en wikkelde als het ware de slang om mijn nek. Toen gaf hij de andere kant aan en kon ik de staart loslaten. Eric zou zichzelf aan mij vasthouden......slik......vreemd gevoel hoe de staart zich om mijn been wikkelde. Wauw, dit was echt te gek. Dat ik dit durfde......en ik zou het zonder twijfel absoluut weer doen.
Daarna waren de koala's aan de beurt. Rustig aansluiten in een niet te lang rij, waar mensen achter ons staan uit Den Haag. Tja, wat is de wereld klein. Ook hierbij weer hele goede instructies van de verzorger. En geen haast, alle tijd om foto's te maken. De koala voelde na de slang heel stijf en zwaar (ik schat 8-10 kilo), wel een zachte vacht, maar lange nagels aan de voorpoten. Deze had vandaag duidelijk nog geen pedicure behandeling gehad.
Het was weer een geslaagde dag. Ik heb dieren gezien, geaaid en vast gehad die ik nog nooit in het echt had gezien. Heel leerzaam en ik hoop deze dieren ook nog in de vrije natuur te kunnen bewonderen (behalve Eric de slang...), want dat is nóg mooier.
Life is a gift, let's enjoy it
We keep in touch
-
21 April 2015 - 11:51
Sandra:
Wow super geweldig je vermaakt het je echt super hoor -
21 April 2015 - 12:13
Hanny Gruben :
Wow wat een prachtig verslag en prachtige foto's heel erg indrukwekkend en mooi al die aparte dieren Nou je had het wel naar je zin dat zie je Heel veel liefs en knuffel Hanny en weer verder genieten
Pas goed op jezelf -
21 April 2015 - 12:14
Nicole P.:
weer een mooie blog! -
21 April 2015 - 22:27
Stella:
Indrukken en belevenis die je nooit vergeet. Genieten. -
22 April 2015 - 07:04
Gerda Boltze:
Wat een belevenis !!...Dapper van je met die slang....ik zou niet durven!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
